İyiler, gerçekten iyidir.
Sıfır Ego,
Tevazu sahibidirler.
İncinseler de incitmezler.
Önce doğa da yaşayan tüm canlılara saygı duyarlar.
Sonra insanı severler.
Yaradan’dan ötürü.
Neyi bilip bilmediğini bilirler.
Hadlerini bilmek en büyük erdemlerden biridir.
Bilmediğini bilmek.
Bir bilenden öğrenmek gibi çabaları vardır.
Çamur at izi kalsın yapmazlar.
Hiç kimseye.
Hiç kimse için eğilip bükülmezler.
Kendilerini olduğundan farklı gösterme çabaları yoktur.
Sahip olamadığın.
Aslında hiçbir zaman kontrol edemeyeceği şeyler için.
Fırıldak olmaya gerek yok derler.
Kendileri ile barışıktırlar.
İşlerinde.
İlişkilerinde nettirler.
Bu yüzden bedenlerini çok yormazlar.
Bağırıp çağırmaya.
İftira ve yalanlarla mesafe almak istemezler.
Bunun için sesleri fazla gür çıkmaz.
Senin anlayacağın bağırıp çağırmazlar.
“Duymak isteyen fısıltı ile konuşsan duyar” derler.
Kendilerine gelen eleştirileri
Önce dinleyip, sonra anlamaya çalışırlar.
Empati yetenekleri kuvvetlidir.
Hayatlarının bir yerine “ İYİ” kelimesini monte ederek.
Kendilerini iyiymiş gibi algılandıklarını zannetmezler.
Sakindirler.
Gerçeğin eninde sonunda ortaya çıkması gibi bir derdi olduğuna inanırlar.
İyi olmanın önce bireyin kendisini bilmesinden geçtiğine inanırlar.
Demem o ki;
İyiler, iyidir
Görünmekten çok olmak lazım.
İyi olmak lazım.
Sağlıcakla kalın…
( Kıssadan hisse)
