Film başlıyor…
Sahnede ışıklar.
Bir yanda sütten çıkmış ak kaşık gibi dolaşan Serkan Acar.
Öte yanda, pisliğe bulanmış isimler.
Aliağa’nın kaderi, bu sahte ışıkların altında oynanan tiyatroya terk edilmiş durumda.
Hatırlayalım…
Çaltılıdere’de belediyeye ait yüzbinlerce metrekarelik arazi, ihalesiz, adrese teslim, “ballı satış” dedikleri yöntemle elden çıkarıldı.
Mahkemeler dedi ki: “Usulsüz.”
Danıştay dedi ki: “İptal.”
Ama tapu geri dönmedi.
Döndü mü?
Dönmedi.
Neden dönmedi?
Çünkü arazinin yolculuğu çoktan başlamıştı.
Beş yıl defalarca el değiştirdi.
El değiştiren ellerin arasında kim vardı?
Birisi Murat Gülibrahimoğlu.
Öteki Sarp Yalçınkaya.
Biri firari, biri tutuklu.
Şimdi gelelim Aliağa Futbol Kulübü A.Ş. masalına.
Hani Serkan Acar’ın “projesi” diye pazarlanan, “2. Lig’e çıkardık” diye göğsünü kabarttığı kulüp.
O kulübün hissedarları arasında kimler var?
Tutuklu Sarp Yalçınkaya.
Yurtdışında kaçak Murat Gülibrahimoğlu.
Sahi başkan, kulübün ortaklık defterine bakınca eliniz kirlenmiyor mu?
Koskoca Aliağa’nın onuru, adı, armasının yanına bu isimleri koyarken hiç yüzünüz kızarmıyor mu?
“Ben bilmiyordum” diyemezsiniz.
Çünkü herkes biliyor.
Herkes.
CHP’nin encümen kararlarına açtığı davalar ortada.
Mahkeme kararları ortada.
Tutuklamalar ortada.
Kaçaklar ortada.
Peki bu bağlamda görev alması gereken kurumlar nerede?
Bir belediye başkanının çevresinde bu kadar pislik birikmişken, tek bir dosya açılmıyor mu?
Yoksa birileri “köpeksiz köy buldunuz, değneksiz geziyorsunuz” deyip ortalığı mı boş bıraktı?
Serkan Acar bey…
Bugün sütten çıkmış ak kaşık gibi rol yapabilirsiniz.
Ama unutmayın.
Balon şişirilir, şişirilir, şişirilir…
Sonunda patlar.
O balon patladığında, kimlerin yanında oturduğunuz, kimlerle aynı deftere imza attığınız, hangi “projelerin” perde arkasında olduğunuz satır satır ortaya dökülecek.
Ve o gün geldiğinde, sadece Aliağa halkı değil, tarih de size aynı soruyu soracak:
“Bu pisliğin ortasında nasıl tertemiz kalabildiniz?”
Kalmayı başarabildiniz mi?
İlerleyen zaman her şeyi gösterecek.
Kalın sağlıcakla…
